മഞ്ഞു തുള്ളിയേ.

അഴകേറും മാരിവില്ലിലും,
കുളിരാല് പൊഴിയും മഴയിലും, ഞാനുണ്ടായിരുന്ന ­ു.....
എന്റെ പ്രണയമുണ്ടായിരു ­ന്നു..
അതിശയമായിരുന്ന ദേവതേ,
പുലരികളെ പാടിയുണര്ത്തും
മഞ്ഞു തുള്ളിയേ...

എന്തിനു നീയെന്നില്
നിന്നു മറയ്ക്കുന്നു നിന് മുഖം,
അറിയാതെ നിന് മൃദു
കരങ്ങളാല്, കുടപോല്...
എങ്കിലും എന്
സ്നേഹമഴ, തോരാതെ നിന്നില്
ചൊരിയും,
നീയറിയാതെ...... ­.
നിനക്കായ്...... ­.
എന്നും കുളിരോടെ...
ഈണങ്ങളോടെ.