ഞാന്‍ മാത്രമറിയുന്ന എന്നിലെ പ്രണയം.. അതിനു പറയാന്‍ വേര്‍പാടിന്‍ നോവുന്ന ഓര്മകളില്ല.... ഓര്‍മപ്പെടുത്താന്‍ കല്പിത നിമിഷങ്ങളില്ല .. ഒരു നേര്‍ത്ത ചാറ്റല്‍ മഴപോല്‍ നിശബ്ദമായ് .. പെയ്യുന്നു നിര്‍ഗളം ഇടവേളകളില്ലാതെ ... ഈ ശൂന്യതയാണ് എന്റെ പ്രണയത്തിന്‍ ആത്മാവ് ,, .. പങ്കു വെക്കാന്‍ മിനുക്കിയെടുത്ത വാക്കുകള്‍ വേണ്ട ........... അര്‍ത്ഥമില്ലാത്ത സങ്കല്പ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ വേണ്ട ........ ആടി പഴകിയ വിഡ്ഢി വേഷങ്ങള്‍ വേണ്ട........... എന്നെ ഞാനായി അറിയുമീ പ്രണയത്തിന്‍ ........... വെളിച്ചവും ഞാനാണ് ജീവനും ഞാനാണ് .............. എന്നിലെ ശൂന്യതയെ കുറിച്ച് അറിയുമ്പോള്‍.. , .......... എല്ലാ നിര്‍വൃതിയും ഞാന്‍ കണ്ടെത്തുന്നു............ അത് തന്നെയാണ് പൂര്‍ണത എന്നറിയുമ്പോള്‍. ....... പ്രണയത്തെ ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു. !!
അഴലിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ അവൾ മാഞ്ഞുപോയ് നോവിന്റെ തീരങ്ങളിൽ ഞാൻ മാത്രമായി
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ